کشف زیستگاه جدید«کورماهی غارزی زاگرسی»/چشمه «تووه» به عنوان اثر طبیعی ـ ملی معرفی شود
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۵۳۸۰۷
به گزارش خبرنگار محیط زیست فارس، سال 1279 شمسی میلادی که در پروژه احداث خط آهن جنوب – شمال، «Bruun و Kaiser» غار لون را کشف کردند و یک جنس و یک گونه ماهی غارزی (Iranocypris typhlops) در لرستان معرفی کردند.
بعدها Farashi و همکاران در سال 1393 این ماهی را به جنس «Garra» منتقل کردند. در سال 1349، Greenwood جویبار ماهی غارزی زاگرسی (Nemacheilus smithi) را از این غار به دنیای علم معرفی کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مجددا در سال 1395 دکتر موسوی و همکاران در مطالعه ای نشان دادند که جمعیت ماهی جنس Garra در این غار دو گونه متفاوت را تشکیل می دهند که کورماهی غارزی لرستانی (G. lorestanensis) را در این مطالعه به دنیای علم معرفی کردند.
هاشم زاده سغرلو و همکاران در سال 1394 جویبار ماهی زاگرسی را به جنس جدیدی به نام Eidinemacheilus که به افتخار محیطبان منطقه (عیدی حیدری) نامگذاری شد منتقل کردند.
یاسر فاطمی، پژوهشگر و فعال محیط زیست در گفت و گو با خبرنگار فارس، اظهار داشت: از زمان کشف غار لون تاکنون فقط دو مرتبه جویبارماهی غارزی ایران دیده شده است که نگرانی عمیق کارشناسان را نسبت به انقراض آن در پی داشته است.
وی ابراز داشت: خوشبختانه پس از گزارش وجود چشمه ای در منطقه ی تووه در شمال استان خوزستان، در سال ۱۳۹۷ این چشمه توسط محققینی از دانشگاه هرمزگان و موسسه ملی زیست شناسی کشور اسلوونی در چند مرحله بررسی شد که هر سه گونه ی ماهی کور ایران در آن مشاهده شد. البته در مطالعه دکتر وطن دوست و همکاران در سال 1398 دو گونه « G. typhlops و G. lorestsnesis» از این چشمه گزارش شد.
به گفته این کارشناس در مطالعه ای که چند روز پیش در مجله Diversity و به سرپرستی محققین ایرانی منتشر شد، زیستگاه جدیدی برای جویبار ماهی غارزی زاگرسی معرفی شد که خوشحالی عمیق جامعه حفاظت از محیط زیست کشورمان را در پی داشته است.
این مقاله با عنوان A New Locality for the Blind Loach, Eidinemacheilus smithi (Teleostei: Nemacheilidae) in Iranian Zagros: A Morpho-Molecular Approach و با همکاری محققین داخلی و خارجی ( دکتر سید محمد جواد ملک حسینی، دکتر یاسر فاطمی، پروفسور حمیدرضا اسماعیلی، Tjaša Lokovšek و دکتر Matjaž Kuntner در مجله ی Diversity به چاپ رسیده است.
در این مطالعه جمعیت جویبار ماهی غارزی زاگرسی چشمه ی تووه با جمعیت آن در غار لون مقایسه شد که تفاوت زیادی چه به لحاظ ژنتیکی و چه به لحاظ ریخت شناسی بین دو جمعیت مشاهده نشد و نمونه های چشمه تووه نیز همان جویبار ماهی غارزی زاگرسی تشخیص داده شدند.
اگر چه اختلاف ژنتیکی ۱.۳۹ درصدی بین جمعیت لون و تووه نشان دهنده آن است که دو جمعیت از هم جدا هستند ( به همین سبب حتما باید توجه داشت جمعیت ماهی های لون و تووه تحت هیچ شرایطی نباید توسط انسان به هم معرفی شوند).
در سال گذشته نیز یک گونه سخت پوست غارزی دیگر نیز از منطقه تووه توسط برخی از اعضای همین تیم به دنیای علم معرفی شد تا تووه نیز با داشتن سه گونه ماهی کور و یک گونه سخت پوست غارزی و نیز حضور گونه های مهمی چون سمندر لرستانی، پلنگ ایرانی، کل و بز و ... بیش از پیش نیازمند حفاظت باشد و بسیار ضروری است هر چه سریع تر حد فاصل بین غار لون و چشمه تووه به عنوان منطقه حفاظت شده و خود چشمه تووه نیز با داشتن سه گونه ماهی کور که در دنیا بی نظیر است به عنوان اثر ملی طبیعی معرفی شود.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: کشف زیستگاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۵۳۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) شگفتانگیزترین اکتشافات در دل دریاها؛ از خوک باربی تا مارماهی کور ژلاتینی
دانش ما از اعماق اقیانوسها اگر از دانش ما درباره دیگر سیارات منظومه شمسی کمتر نباشد، بیشتر هم نیست. ما بیش از ۸۰ درصد از مناطق آبی زمین را هنوز ندیدهایم و نقشهای از آنها نداریم. دریاها و اقیانوسها همچنان یکی از جبهههای ناشناخته علم هستند. به همین علت، تقریباً هر کاوش دریایی منجر به اکتشافات جدید و شگفتانگیزی میشود.
به گزارش دیجیاتو، در این مقاله، به معرفی برخی از حیرتانگیزترین اکتشافات دریایی در سالهای اخیر میپردازیم. بسیاری از این اکتشافات درباره جانوران و گیاهان ساکن اعماق تاریک آبها هستند. اما اکتشافات دریایی به گونههای حیات محدود نمیشوند. بسیاری از خصوصیات زیستگاههای آنها، از ساختارهای زمینشناسی بستر اقیانوس گرفته تا جریانهای آب، همچنان رازهایی پنهان برای ما هستند.
گونههای جدید جانوران اعماق دریادر فوریه سال ۲۰۲۴، گروهی از دانشمندان مؤسسه «اقیانوسشناسی اشمیت» به کمک رباتها به کاوش کوههای دریایی جنوب شرقی اقیانوس آرام، در نزدیکی سواحل شیلی پرداختند. آنها از یک ربات زیردریایی استفاده کردند که میتواند تا عمق ۴۵۰۰ متری آب برود. این ربات قابلیت نقشهبرداری از بستر دریا را نیز دارد.
این ربات توانست از بیش از ۱۰۰ گونه پیشتر دیدهنشده عکسبرداری کند. این گونهها متعلق به دستههایی مانند مرجانهای اعماق دریا، اسفنجهای شیشهای، توتیای دریایی، دوجورپایان و خرچنگهای اسکات بودند.
یک گونه خرچنگ اسکات
یک گونه ماهی ناشناخته از سرده Chaunax
یک گونه ماهی مرکب شلاقی بسیار نادر
در یکی از این تصاویر، یک ماهی قرمز درخشان از سرده Chaunax در عمق ۱۳۸۸ متری دیده میشود. تصویری از یک خرچنگ اسکات چشمتیلهای روی یک مرجان در عمق ۶۶۹ متری و نیز تصویری از یک ماهی مرکب شلاقی بسیار نادر در عمق ۱۱۰۵ متری نیز از دیگر تصاویر جالب این کاوش بودند.
کشف یک گونه جدید عروس دریایی در عمق ۷۰۰ متری
با پیشرفت رباتها و وسایل کنترل از راه دور، کاوشهای رباتیک روزبهروز رایجتر میشوند و اکتشافات دریایی هیجانانگیزتری انجام میدهند.
در سال ۲۰۲۱، دانشمندان اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) یک گونه ناشناس عروس دریایی را در عمق ۷۰۰ متری کشف کردند. این جانور دایرهای و قرمز متعلق به رسته Poralia است.
خوک باربی در اقیانوس آرام
اخیراً پژوهشگران موزه تاریخ طبیعی بریتانیا به بررسی گونههای ساکن عمق ۴۰۰۰ متری مناطق شرقی و گرمسیری اقیانوس آرام پرداختند.
در این کاوش، گونههای عجیب و ناشناختهای کشف شدند. یکی از جالبترین این گونهها، یک خوک دریایی ناشناس بود که رنگ صورتی گرم و پاهایی کوچک داشت. آنها این جانور ناشناس را «خوک باربی» نامیدهاند.
جانوران ترسناک اعماق اقیانوس
هرقدر از سواحل و سطح دریا فاصله بگیریم، جانوران عجیبتر و ترسناکتری را میبینیم. در سال ۲۰۲۲، دانشمندان مؤسسه پژوهشی موزه ویکتوریای استرالیا توانستند در نقاط دوردست اقیانوس هند تعداد فراوانی از این جانوران را کشف کنند. بسیاری از این ماهیها احتمالاً گونههایی جدید و ناشناس هستند که در عمق پنج کیلومتری و در نزدیکی آتشفشانهای بستر دریا زندگی میکنند.
در میان این گونههای ناشناس، یک مارماهی کور با پوست ژلاتینی وجود داشت که برخلاف اکثر ماهیهای تخمگذار، ماهیهایی جوان میزاید. یکی از نکات جالب این مارماهی چشمان تکاملنیافته آن است.
گوی طلایی مرموز
در سپتامبر ۲۰۲۳، پژوهشگران NOAA یک گوی طلایی مرموز را در عمق ۳۳۰۰ متری خلیج آلاسکا یافتند. تحلیلهای اولیه نشان میداد که این گوی طلایی منشأ زیستی دارد. آنها با استفاده از یک دستگاه کنترل از راه دور این گوی طلایی را از محل خود برداشتند.
عرض این شیء ۱۰ سانتیمتر بود و ظاهراً به یک سنگ چسبیده بود. وقتی دانشمندان آن را از سنگ جدا کردند، گوی ذوب شد و یک حالت خمیری پیدا کرد.
دانشمندان درباره ماهیت این گوی اختلافنظر دارند؛ برخی آن را پوسته یک تخم میدانند و برخی میگویند که یک نوع اسفنج است. رنگ این گوی نیز یک راز است. از آنجاییکه نور طبیعی به این عمق نمیرسد، تعیین این که چرا جانداران رنگهای مختلف دارند، دشوار است.
بزرگترین گیاه دنیا
در سال ۲۰۲۲، دانشمندان دریافتند که علفهای دریایی در بستر خلیج کوسه در استرالیا درواقع یک گیاه است. این گیاه که «پوزیدونیا استرالیایی» یا علف هرز نواری نام دارد، مساحتی به وسعت ۲۰۰ کیلومتر مربع را پوشانده است.
کلانشهر ماهیها
در سال ۲۰۲۲، دانشمندان در اعماق دریا در نزدیکی ساحل قطب جنوب، ناحیهای شامل ۶۰ میلیون لانه یخماهی کشف کردند. این لانهها ناحیهای به بزرگی یک شهر کوچک را میپوشانند و در نقطهای قرار گرفتهاند که ماهیها بتوانند از یک جریان آب گرم بهرهمند شوند.
کشف دهها هزار آتشفشان در اعماق دریا
در سال ۲۰۲۳، پژوهشگران یک نقشه جامع از بیش از ۱۹۰۰۰ آتشفشان اعماق دریاها منتشر کردند که بسیاری از آنها اخیراً کشف شدهاند. دادههای ماهوارهای و همچنین دادههای کشتیها و زیردریاییهای پژوهشی به کشف این آتشفشانها کمک کرده است. پژوهشگران میگویند که احتمالاً هزاران ساختار مشابه ناشناخته در بستر اقیانوسها وجود دارد.
بسیاری از این آتشفشانها همچنان فعال هستند و گرما و مواد مغذی وارد محیط دریا میکنند. به همین علت، معمولاً کاوشهای اعماق دریاها در نقاط آتشفشانی منجر به کشف زیستگاههایی بسیار غنی و متنوع میشود.
کشف فسیل بزرگترین حیوانی که تابهحال روی زمین زیسته است
در سال ۲۰۲۳، باستانشناسان فسیل یک جانور غولپیکر به نام «پروکتوس کولوسوس» (Perucetus colossus) را در صحرای پرو کشف کردند که زمانی در دریاها میزیست.
این فسیل ۴۰ میلیون سال قدمت دارد و متعلق به یک جانور دریایی است که احتمالاً تا ۲۰۰ تن وزن داشت. پروکتوس متعلق به یک گروه منقرضشده از نهنگها به نام باسیلوسوریدها (Basilosuarids) است. این حیوان سنگینترین حیوان کشفشده تا به امروز است.